سردرگمی رسانه‌ای صهیونیست‌ها در قبال شکست بزرگ موساد: بنویسید ایران داستا‌ن‌پردازی کرده!
اعلام دستاورد بزرگ امنیتی ایران در شناسایی و انهدام شبکه جاسوسی موساد که عامل ترور شهید دکتر مسعود علی‌محمدی بود، رسانه‌های این رژیم را با سردرگمی جالبی مواجه کرده، به‌طوری که سعی می‌کنند با داستان‌سازی و برجسته کردن ادعای اختلاف در سیستم امنیتی ایران، شکست امنیتی کم‌سابقه موساد را تحت‌الشعاع قرار دهند.
به گزارش رجانیوز، سایت وزارت امور خارجه رژیم صهیونیستی که مجموعه‌ای از گزارش‌های روزنامه‌های این رژیم را جمع‌آوری کرده است، با یادآوری بخش‌هایی از اظهارات وزیر اطلاعات ایران، مدعی شد که این مجموعه اظهارنظرها در رسانه‌های همگانی اسرائیل تمسخر برانگیز تلقی شد.
"یوسی ملمن" که روزنامه صهیونیستی "هاآرتص" از او به‌عنوان تحلیلگر امور اطلاعاتی و اتمی یاد کرد، در یک مصاحبه رادیویی گفت: "اعترافات" جوانی که در تلویزیون ایران ظاهر شد و ادعا کرد که از عوامل جاسوسی اسرائیل در ایران بوده، به صورتی بسیار ابتدایی و غیرحرفه ای تنظیم شده بود که نشان می دهد تهیه کنندگان این "اعترافات" از اساسی ترین جزئیات مربوط به شیوه کار و حتی محل قرار گرفتن مراکز اطلاعاتی اسرائیل ناآگاه هستند.
وی البته برای اثبات ادعای خود ترجیح داد توضیح ندهد! چه بخش‌هایی از این اعترافات به صورت بسیار ابتدایی و غیرحرفه‌ای تنظیم شده است.
اما در حالی که به نظر می‌رسد موساد هنوز در شوک اقدام اطلاعاتی ایران قرار دارد و نتوانسته استراتژی تبلیغاتی مشخصی برای رسانه‌های این رژیم در قبال این شکست بزرگ تدوین و ابلاغ کند، روزنامه "ییسرائل هیوم" (اسرائیل امروز) نیز در گزارش خود، همان دیدگاه یوسی ملمن را عرضه کرد تا معلوم شود بر اساس یک دستورالعمل شتابزده همه رسانه‌های صهیونیستی موظف شده‌اند به‌منظور تحت الشعاع قرار دادن این افتضاح امنیتی، جزئیات اعتراف شده از سوی عامل بازداشت شده را داستان و نشان از ناآگاهی دست اندرکاران آن القا کنند.
این روزنامه که تلاش می‌کرد برای ادعایش شاهد مثال بیاورد، نوشت: «از مواردی که به عنوان نمونه این ناآگاهی ذکر شده، از جمله بخشی است که آن جوان چگونگی ورود خود به فرودگاه بین المللی اسرائیل و شیوه برخورد با ماموران فرودگاه را شرح می دهد. او می گوید: مسوول بازرسی گذرنامه در فرودگاه چیزی از او به زبان عبری پرسید که چون نفهیمد، موجب سوءظن شد و آن گاه مامور اسرائیلی که مسؤول گرفتن آن ها بود دخالت کرد و کارت شناسایی خود را نشان داد و از آن جا بیرون آمدند. چنین تعریفی نمی تواند با واقعیات وفق دهد. مورد دیگری که "یوسی ملمن" به عنوان مثال ذکر کرد هنگامی است که آن جوان شرح می دهد که پس از خروج از فرودگاه، از تل آویو رهسپار مرکز عملیاتی و اطلاعاتی اسرائیل شدند. او از جمله تعریف کرد در اتوبان تل آویو- اورشلیم حدود نیم ساعت با اتومبیل پیش رفتند و وارد پادگانی شدند و در داخل پادگان چند کیلومتر پیش رفتند و در کنار آن ها، جدار سیمی نصب شده بود که جریان برق در داخل آن وجود داشت. این گفته ها با واقعیات بسیار فاصله دارد و چیزی جز خیال بافی غیرحرفه ای نیست.»
با این حال، این روزنامه نیز هیچ‌گونه توضیحی نداد که کدام قسمت از این اعترافات با آنچه که آن را واقعیات می‌خواند، فاصله بسیاری دارد و خیال‌بافی است!
اما در حالی که شکست بزرگ امنیتی موساد، به‌عنوان یک ضربه بزرگ حیثیتی برای این سرویس قلمداد شده و ادعای نفوذناپذیری آن را بی‌پایه کرده است، روزنامه "ییسرائل هیوم" در ادامه گزارش خود، به‌جای توصیه سرویس امنیتی این رژیم به اصلاح منافذ آن، ادعای اختلاف میان وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران را مطرح کرد که در این بخش نیز اطلاعات غلطی که نشان‌دهنده اوج ناآگاهی نویسندگان گزارش از شرایط ایران است، به چشم می‌خورد.
این روزنامه با دوگانه‌سازی از فضای ایران مدعی شد که از هنگامی که احمدی نژاد به ریاست جمهوری رسید، به انتقال اختیاراتی از وزارت اطلاعات به سپاه پاسداران پرداخت. احمدی نژاد در این اقدام هدف دوگانه ای را جستجو می کرد: وزیر اطلاعات توسط مقام رهبری تعیین و منصوب می شود و بنابراین، خود را نسبت به او وفادار می داند که چنین وضعی مورد خرسندی احمدی نژاد نیست.
تحلیل خنده‌دار این روزنامه صهیونیستی در حالی است که وزیر اطلاعات را رئیس‌جمهور منصوب می‌کند و برعکس فرمانده سپاه منصوب مقام معظم رهبری است.
در ادامه این گزارش، روزنامه اسرائیلی برای مستند کردن ادعاهایش، از برخی اظهارنظرهای مسئولین در قوای مقننه و قضائیه کدهایی آورده که نشان می‌دهد برخی دقت نکردن‌ها در اتهام زدن به دستگاه امنیتی چه تبعاتی می‌تواند داشته باشد.
روزنامه صهیونیستی در این زمینه می‌افزاید: این انتقادها به ویژه از هنگام سوءقصد به جان دو دانشمند اتمی (مجید شهریاری که کشته شد، و فریدون عباسی که زخمی گردید) شدت گرفته و نمایندگانی در مجلس به صراحت زبان به اعتراض گشودند که چگونه ممکن است که پس از قتل علی محمدی، در روز روشن و در قلب تهران، به جان دو دانشمند اتمی این چنین سوءقصد می شود و مقامات اطلاعاتی و امنیتی حکومت نه تنها قادر به محاکمه و مجازات عوامل آن نمی گردند، بلکه حتی نمی توانند آن ها را شناسائی و بازداشت کنند. انتقاد مشابه حتی از زبان دادستان عمومی و انقلاب تهران بیان شد که پس از سوءقصد به جان شهریاری و عباسی، گفت: امیدوارم که پرونده این دو نفر به سرنوشت پرونده علی محمدی دچار نشود.
