آموزش سه ذکر اساسی
آثار مهم ذکرها!

لاحول ولا قوة الا بالله

قال على(علیه‎السلام):

«یا کُمَیْلُ! قُلْ عِنْدَ کُلِّ شِدَّة «لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ» و قُلْ عِنْدَ کُلِّ نِعْمَة «اَلْحَمْدُلِلّهِ» تُزْدَدْ مِنْها، وَ اِذا اَبْطَأَتِ الاَْرْزاقُ عَلَیْکَ «فَاسْتَغْفِرِ اللهَ» یُوَسَّعُ عَلَیْکَ فیها»؛ «اى کمیل: در مواجهه با هر مشکلى بگو: «لا حول و لا قوّة الاّ بالله» خداوند کفایت آن مشکل را مى‎کند و هرگاه نعمتى به تو رسید بگو: «الحمدلله» تا سبب فزونى نعمت گردد، و هرگاه روزى تو به تأخیر افتاد، «استغفار کن» که باعث گشایش روزى است!»(1)

 
شرح و تفسیر

از سوى معلمى بزرگ همچون حضرت على(علیه‎السلام) براى شاگرد مستعدّى چون کمیل، سه ذکر بسیار عالى و مهم براى سه هدف بزرگ بیان شده است. آرى همه چیز در نزد معصومین (علیهم‎السلام) هست؛ حتى اوراد و اذکار، و نیازى به دیگران نمى‎باشد. گفتن سه ذکر فوق، در سه زمان مخصوصى که در روایت آمده است، آثار مهمى دارد؛ ولى آنچه که مهم است توجه به این نکته که: «ذکر، فقط لقلقه زبان نیست» بنابراین، اگر به مفهوم این ذکرهاى جالب، توجه نکنیم و پیام آنها را در جامعه پیاده نکنیم، آن آثار را نخواهد داشت.

معناى ذکر «لا حول و لاقوّة الا بالله» این است که تمام قدرت‎ها به دست خداست و حلاّل همه مشکلات اوست و هر چه هست از ناحیه اوست. اگر این معنى را باور کنیم و در نتیجه با تمام وجود به در خانه او برویم و ایمانمان به این مفاهیم قوى شود، یعنى حالتى شبیه حالت غریق در دریا پیدا کنیم، که جز قدرت خداوند به هیچ چیز دیگر فکر نکنیم، خداوند در مشکلات ما را کفایت خواهد کرد.
معناى ذکر «لا حول و لاقوّة الا بالله» این است که تمام قدرت‎ها به دست خداست و حلاّل همه مشکلات اوست و هر چه هست از ناحیه اوست.

پیام ذکر «الحمدلله» این است که با رسیدن به نعمتى مغرور نشویم و حقیقتاً نعمت را از جانب او بدانیم، از آن سوء استفاده نکنیم، بخل نورزیم، در این صورت نه تنها نعمت باقى مى‎ماند، بلکه فزونى مى‎یابد.

و ذکر سوم(استغفرالله) نیز چنین است. معناى استغفار این است که دیگر به سراغ گناه نرویم؛ زیرا یکى از عوامل معضلات اقتصادى در جامعه، گناهان است، جامعه گناهکار جامعه فقیرى نیز خواهد بود. (2) البتّه بروز این مشکلات به هنگام گناه، زنگ بیدارباشى است براى مؤمنان.

با این بینش، بروز مشکلات فوق، خود، نعمت است، بدین جهت خداوند کفار را به حال خود رها کرده و براى بیدارى آنها زنگ بیدارباش نمى‎زند، تا در گناهان خویش غرق شوند.

 

پی‎نوشت‎ها:

1. بحار الانوار، ج 74، ص 270.

2. براى آگاهى بیشتر از آثار گناهان در دنیا، به کتاب تحقیقى پیرامون نماز باران، ص 81 به بعد، مراجعه کنید.

برگرفته از  کتاب 110 سرمشق از سخنان حضرت على(علیه‎السلام)، آیة الله مکارم شیرازی .

تنظیم گروه دین و اندیشه تبیان،