بهره ا ی از لحظه های با قرآن بودن

اگر می خواهی سعادت را در زندگی دنیایی و شهادت را به عنوان مرگ بچشی و برای درمان بیماری هایت به دنبال شافی مطمئن و حاذقی می گردی ؛ با قرآن آشتی کن !
دیده ای شان ... هر حرفی که می زنند ، همه اش از قرآن برایت شاهد مثال می آورند ... به رفتارشان که نگاه می کنی ، کمی اگر آیه ها را به خاطر سپرده باشی ؛ با عمل وحرکتش ، فوری و ناخود آگاه آیه ای از آیات نور توی ذهنت جرقه می زند ... اصلاً حرف زدنشان ، کار کردنشان ، نشستن و برخاستنشان، یک کلام همه زندگیشان رنگ و بویی از آیات نور دارد ؛ برای همین هم است که زندگی شان سراسر نور است و خیر و برکت ... نفس شان آنقدر پاک است و ملکوتی که وقتی برای لحظاتی با تو هم کلام می شوند ، دیگر از شنیدن سخنانشان سیر نمی شوی ، همه اش عطش داری که بیشتر و بیشتر برایت سخن بگویند و آن ها ... کمتر سخن می گویند و بیشتر عمل می کنند ...
هم نشین شدن در هر لحظه و هر مکان با قرآن، در لحظه لحظه زندگی شان چنان تأثیر گذاشته که دیگر زیستن بی قرآن برایشان معنا و مفهومی ندارد . پای سخنانشان که بنشینی تا برایت از انس با قرآن بگویند، چنان با آن آیات نور تشنه ات می کنند  که جز رسیدن به آن همه حظ وافر هیچ مقصد دیگری در پیش نخواهی گرفت...

شفا را در قرآن جستجو کنید !

پای سخنش نشسته ام . از بهره های وافرش از قرآن برایم می گوید ... می گوید: وقتی با قرآن انس گرفتی ، درمی یابی که قرآن شفا برای بیماری های روحی و روانی توست : « و نُنَزِلُ مِنَ القرآنِ ما هُوَ شفاءُ و رَحمـة لِلمؤُمِنینَ ؛ ما از قرآن آن چه را برای مؤمنان شفا و رحمت است نازل می کنیم ».1

سخن امام علی علیه السلام را شاهد مثال می آورد، برای تضمینی بیشتر که : « وتَعلَّمُوا القُرآنَ فَاِنَّهُ رَبیعُ القُلوبِ و َاستَشفُوا بِنُورهِ فَاِنَهُ شِفاءُ الصُدور ؛ قرآن را فرا گیرید که بهار دل هاست و از نور آن شفا بجویید که شفای سینه هاست ».2

می گوید : قرآن طریق هدایتی است که به سر منزل مقصود می رساندت : « ذلِکَ الکِتابُ لارَیبَ فِیهِ هُدیً لِلمُتقین ؛ هیچ شکی در این کتاب نیست و آن هدایت برای پرهیزگاران است ».3

کتابی است که سبب خیری می شود که حجاب خودبینی از جلوی دیدگانت کنار رود و تو ، خود را نیازمند به استفاده از آیات وحی احساس کنی ... داستان حضرت موسی علیه السّلام را برایم می گوید که با آنکه پیامبر برگزیده خدا بود ، به آن مقام قناعت نکرد و در ملاقات با خضر علیه السّلام اظهار داشت: « هَل اتَبعُکَ عَلی اَن تُعَلَّمَن مِما عُلِمتَ رُشداً ؛ آیا پیروی (همراهی) تو نمایم تا آن چه را آموخته ای ، از بصیرت و رشادت به من بیاموزی ».4
سخن امام علی علیه السلام را شاهد مثال می آورد، برای تضمینی بیشتر که : « وتَعلَّمُوا القُرآنَ فَاِنَّهُ رَبیعُ القُلوبِ و َاستَشفُوا بِنُورهِ فَاِنَهُ شِفاءُ الصُدور ؛ قرآن را فرا گیرید که بهار دل هاست و از نور آن شفا بجویید که شفای سینه هاست »

نتیجه هم نشینی با کلام نور
انس با قرآن

می گوید : همنشین قرآن که می شوی و با آن انس می گیری ، خواهی نخواهی همه تیرگی ها و آلودگی ها رخت بر می بندد و جایش را سپیدی و نورانیت و شفافیت می گیرد . وقتی کلمات وحی بر صفحه دلت جای گرفت ، خواه ناخواه جایی برای اغیار باقی نمی ماند و نفست لایق تجلیات غیبیه و ظهور حقایق درآن می شود: «  یُخرِجُهُم مِنَ الظُلُماتِ اِلِیَ النُورِ وَ یَهدیِهم اِلی صِراطٍ مستقیمٍ ؛ آنان را از تاریکی ها به روشنایی می برد وآنان را به راه راست راهنمایی می کند ».5
من هنوز تشنه شنیدنم و او سخاوتمندانه هر آنچه را که در دل دارد از حظ های وافر از همنشینی اش با آیات نور، برایم بازگو می کند ... می گوید: به دنیا که دل بسته باشی ، از یاد خدا غافل می شوی تا جایی که نور فطرت خداوندی در ضمیرت رو به خاموشی می گراید ، اما وقتی همدل و همراه می شوی با آیه های روشن زندگی ، باطنت از این آلودگی ها ، پاک می شود و تو محرم اسرار ربوبی می شوی : « قَد جائَکُم مِن اللهِ نورٌ و کِتابٌ مُبینُ یَهدی بِه اللهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضوانَهُ و سُبُلَ السَّلامِ ؛ از جانب خداوند ، برای شما نور و کتاب مبینی آمده است که خداوند بدان وسیله هر کس را که رضای او را بخواهد ، به راه های سلامت هدایت می کند .»6 همان که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: « اگر در زندگی ، خواستار سعادت و در مرگ ، طالب شهادت هستید ، اگر نجات در روز حسرت ، و سایبانی درگرمای محشر می خواهید و اگر هدایت را در روز سرگردانی و حیرت قیامت می خواهید ، قرآن بیاموزید ؛ زیرا که آن کلام خدا و ایمنی از شیطان است و مایه برتری در میزان ».7
« قَد جائَکُم مِن اللهِ نورٌ و کِتابٌ مُبینُ یَهدی بِه اللهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضوانَهُ و سُبُلَ السَّلامِ؛ از جانب خداوند ، برای شما نور و کتاب مبینی آمده است که خداوند بدان وسیله هر کس را که رضای او را بخواهد ، به راه های سلامت هدایت می کند»

با قرآن صبر و پایداری را تجربه کنید!
قرآن کریم

از صبر برایم می گوید و پایداری و استقامت ... از میزان تحمل آدمی می گوید که به خودی خودش کم است و اندک که آدمی عجول است و ناصبور : « وَ کانَ اْلإِنْسانُ عَجُولاً ؛ و انسان، همیشه عجول بوده است .»8 اما وقتی قرآن را مونس خویشتن دانستی ، وقتی که در زندگی ات دچار سختی شدی ، به جای اینکه خودت را گم کنی ، به یاد پروردگار خویش می افتی که در کلامِ  حق مژده داده است به تو که : « فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ؛  به یقین با (هر) سختى گشایشی است .»9 و تو اگر این آیه را آویزه گوش خود کنی ، هیچ گاه از سختی های راه نمی هراسی و بر مشکلات غلبه می کنی ... به گرفتاری ها که می رسی و فقر گریبانت را می گیرد، غمگین نمی شوی که بر عکس احساس خوشحالی هم می کنی ؛ چرا که می دانی گرفتاری و فقر او را می سازد و تو ، به یاد انیس خویش می افتی که فرموده است : « وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا إِلی أُمَمٍ مِنْ قَبْلِکَ فَأَخَذْناهُمْ بِالْبَأْساءِ وَ الضَّرّاءِ لَعَلَّهُمْ یَتَضَرَّعُونَ ؛ ما به سوی امتهایی که پیش از تو بودند ، (پیامبرانی) فرستادیم ؛ (و هنگامی که با این پیامبران به مخالفت برخاستند) ، آنها را با شدّت و رنج و ناراحتی مواجه ساختیم ؛ شاید (بیدار شوند و در برابر حق) ، خضوع کنند و تسلیم گردند ».10
او می گوید و می گوید و من ، هر بار تشنه تر می شوم برای سخنانش که مرهمی می شوند بر جان شعله ورم در آتش عشق ... می خواهم یکی شوم و همدل و همراه با کتاب عشق ... می خواهم انیسم شوند آیه های نور در جاری لحظه لحظه های زندگی ام ... کویر جانم آب حیات می طلبد و آیه های نور بهشت طراوت را به من وعده می دهند ... اگر رفیق راهی ، همراه شو ... بسم الله ...


بخش قرآن تبیان

پی نوشت:

1. اسراء:  82 .

2. نهج البلاغه، خطبه 109 .

3. بقره: 2 .

4. کهف: 66 .

5. مائده: 15 .

6. همان: 15و 16 .

7. وسائل الشیعه ، ج4 ، ص 825 .

8. اسراء: 11 .

9. انشراح : 5 .

10. انعام : 42.