تعجب نکنید

ابن تصاویر مربوط به یک ساختمان نیمه تمام و یا یک قبرستان متروک نیست

آنچه میبینید گلزار شهدای شهر من در روز اول فروردین ماه 1393 می باشد آنچه میبینید مربوط به چند هفته و یا چند ماه گذشته نیست نزدیک به دو سال است که آرامگاه شهدای عزیز شهر من اینطور در بی تدبیری و بی تفاوتی به سر میبرد و آنچه مادر شهید از خانه ابدی دردانه اش میبیند تنها سنگ کوچکیست که به خاطر ازدیاد سیمان و خاک نام فرزندش را به سختی میخواند و یاد دارم که حتی در سال های پیش به خاطر تخریب کلی جهت بازسازی ،مکان قبر شهید به طور اخص مشحص هم نبود و مادر شهیدی را میدیدم که نمیدانست سبزه سالها دلتنگیش را کجا به نشانی پسر بگذارد......

باز هم شرمنده ایم شهدا و اینبار شرمنده تر از همیشه که ماهها قبل از آمدن عید خانه های دنیاییمان را برق می اندازیم اما نمیشوییم ذهنمان را از غبار غفلت ها.....

و باز هم شرمنده تر از همیشه ایم سرداران و رزمندگان افتخار آفرین صفاشهر که باارزش ترین و مقدس ترین قطعه شهرمان؛آرامگاه ابدی شما را وقت نداریم بسازیم آخر ما پروژه های عمرانی مهمتری پیش رو داریم.....

شرمنده ایم شهدای عزیز و شرمنده تر از همیشه که سهم شما از پروژه بازسازی قبور شهدا جز مقداری خاک و سیمان و تعدادی آجر شکسته و میله هایی خم شده و سنگ قبرهایی که به سختی نامتان را در آنها جا داده ایم نبود.

شرمنده ایم از اینکه دختر و پسرتان، مادر و پدرتان و همسرهایتان بی شما بر سر سفره عید می نشینند تا ما کنار خانواده هایمان هر روز بیشتر غرق غفلت شویم.....