نه از پشت در خانهات اجازه دارم صدایت کنم؛
نه در کوچه بنی هاشم.
برای غریبیات اشکی بریزم؛
و نه حتی
بر دیوار پهلو شکسته باغ فدک
بوسهای بنویسم.
تنها به من اجازه دادهاند،
به سنگهای بی روح بقیع خیره شوم
و بر مزار پنهان شدهات نماز بگذارم.
بچه های قلم
