من به اندازه ناديدن تو بيمارم
و به شوق نگهت شب همه شب بيدارم
ثانيه.روز.زمان.ساعت و من دلتنگم
ديگر از هرچه دروغ است و کلک بيزارم
خسته از هرچه که بي تو به سرانجام رسيد
خسته از شعر و ز هر صحبت طوطي وارم
گرمي و حرم حضورت بدنم را سوزاند
نکند خوابم و يارب نکند تب دارم؟
گرم صحبت شدم و هيچ نمي دانستم
ساعتي هست که همصحبت اين ديوارم